Gidenler olmasa, erenler olmaz,
Sen yine de gitme ereyim yeter...
Tırmansam ömrümce eteklerine,
Ulaşamasam da koklasam yeter...

Benden uzaklaşıp sana yürüdüm,
Eridi kayboldu hep ben bildiğim.
Sayamam kaç oldu benden sildiğim,
Senin olmasam da sen olsam yeter...

Ağlattın diye sızlanır mıyım,
İçimi yıkadı o gözyaşlarım.
Kaçıyorsun diye hiç kızar mıyım,
Kaçsan da arkandan koşayım yeter...

Sen kovaladıkça yine gelirim,
Taşlaşan da vazgeçmem iyi bilirim.
Canımdan özgesin, can sevdiğim,
Sen sevmesen de seveyim yeter...

İçinde sevgi bulunmayan yürek kokuşmuş et parçasıdır. Doğmadan sevgiye meyyal donelerle bezenmiş o duru, temiz et parçası nasıl zamanla kaskatı ve kapkara oluyor biliyoruz.

Sen gülümseyince bahar geliyor, ayazı kudurmuş gönlüme.
Korkum niye, sınırları, ışıkları olmayan bir yol sana yürüdüğüm.
Gözlerin olmayınca, gözlerim kör,
Sesin olmayınca kulaklarım sağır,
Sözün gelmezse dilim lal.
Kayboluyorum meçhulde.
Uzat elini avuçlarım ısınsın.
Sal nefesini, sinem can bulsun.
Saklama nimetini, ölüm uzak olsun.
Sana sığındı gönlüm, yok hiç bir fikrim.
Yok açıklanır bir sebebim.
Yok en ufak bir beklentim.
Sen kavuran hasret güneşine, gölge sun taze yüreğinden.
Kendi acımla, kederimle, ümidimle, sevincimle kavrulur,
Tamam olurum ben.
Akmazsam sana, yanıyorum can.
Tel tel, iplik iplik.
Koru sevdanın korundan beni.
Yok başka umudum

• 
  
• Sonra ışık saklandığı yerden çıkarmış minicik köşesini,
  
• Usul usul değmiş sönmüş çiçeğe. 
• Çiçek sevinçten şaşkına dönmüş. 
• Toplamış tozunu yaprağını, çevirmiş yönünü minicik ışığa. 
• Bırakmış hayatla ilişiğini.
• Güneş çaresizmiş. 
• Milyonlarca canlıya aynı anda yetişmeye çalışıyormuş , 
• Hiç fark etmemiş, boynu bükük karanfilin kendisine aşık olduğunu. 
• Fark edemezmiş, çünkü onun ışığını alan her çiçek ona sonsuz sevdayla bağlıymış. 
• Güneş ne yapsın.
• Başlamış yüreğini yakmaya...
• Öyle çok öyle çok yakmış ki, ışığına sevdalı her çiçeğe,
• Canı ondan beslenen her böceğe,
• Sıcaklığına muhtaç her canlıya yetecek kadar.
• Güneş ısıtmaktan ve ışıtmaktan keyif aldıkça yanmış,
• Yandıkça daha çok ısıtmış, daha çok ışıtmış.
• Ona ihtiyacı olanlar var oldukça, 
• Güneş kendini yakmaya devam edecek doyumsuzca...
• 
  

Kurban yakınlık demek. Ne kadar yakınlık, cana candan yakın olmak. Canı cana sunmak. Anneler bebeklerini, kurban olurum sana diye severler, canı canına feda.

Canı canına feda edeceklerimiz varsa saadetliyiz demektir. Canım canına feda. Canım canına katılmış, canım canınla can bulmuş.

Ey yar, bana senden mada, can mı var,
Ey yar, cana senden başka can mı var.

Uzaklığında yansa da gönül, külleri sana uçuşur yine. Karanlığı koyulaştıkça sensizliğin, yıldızları hayallerimi süsler gözlerinin.. Korkutsa da bir daha erememek ihtimali, senin ümit denizinde dinlenir, yorgun kalbim.

Cana candan gelen sıkıntı vermez. Canım canınla tamam, sensiz bana canlı denmez.

Yüreğim sancısı, yerin canımın özü, canına can olmak için bekliyorum. Kabul etmezsen, canına kurban olur tüm nefeslerim.

Öleyim mi istiyorsun sorun değil, ölürüm. Ama seni içimde öldüremiyorum. Bunun için yak beni
Bir ömür sevmeye yeminli gönlüme beton ördün bir ümit unutur diye. Asit döksen, ateş döksen neylesin. 

Mevlam bir zerre muhabbet, bir tutam merhamet, azıcık cesaret verse, serçe yüreğine nefesimi  kesmesen. Ah kuş yüreklim, elimde olsa, aklım hükmetse, elbet dağ yürekli birini seçerdim. 

Nasip bu kırlangıçım. Ölümü göze almayan sevgiyi anlamaz. Ölümü tatlandırdın, cefan ne yapsın bana. Sen tadıyla hayatını yaşa. Ben severim doya doya...

Öyle olsun. Sus, yüreğin yokmuş gibi. Sus, ruhun ölmüş gibi. Sus, sen hep sus, cansız bir heykel gibi. Sözünü mü sevdim ki susayım sen sustun diye. Yazdığına mı eridim ki yazmayım sen  yazmayınca. 

Sen sende olandan dök ortaya, ben bende olandan. Sen sus, ben söylerim ikimizin  yerine. 

Delim, delinim ...

Bazen ağzını bozmanı bile özlüyorum. Bir işaret bir nokta, azıcık bir nefes, sanki gerçek olacaksın. Boğulduğum dar zindanıma  ışık düşecek. Korkularım dağılacak, minicik sevincinle.

Boş ver yüreği suskun, canı saklı yar, ister söyle hiç susma, ister sus hiç konuşma. Bana sözün sesin gerekmez, ben severim yana yana.

Artık her gün bayram, her gün düğün divaneye. Hayatta tek korkum yanlış anlaşılmak. Debelenir dururum kelime çölünde, uygunları seçip yakışmayanları ayıklamak için. 

Sen kimsin sevgili. Bilemedim ben seni. Ne istiyorsun benden, bulamadım bir türlü. Aklıma zarar varlığın, ruhuma nasıl şifa oluyor. Bedenime azap yokluğun, gönlüme nasıl şerbet döküyor.  

Kimsin can, ne ismin belli, ne cismin belli. Yerin derinlerim, makamın mühürlü. 

Bayrammış, sevinen kutlayanlar varmış. Uğramadı lezzeti henüz, gurbette, ne sevenlerimiz var, ne sevdiğimiz.

Bayrammış can, kutlu olsun. Bana da dua et. İçimde umut, gönlümde mutluluk olsun.

Akşam, hava karardı. Ağustos böcekleri senfoni telaşında. Yüreğimde minik bir kurbağa. Gözünü dikmiş duru suyuna, aralıksız vıraklıyor, sen diye, gel diye, can diye, özledim, eridim, tükendim diye.
 
Sevgili, neresi deme. Sinem değil, yüreğim değil, bedenim hiç değil. Kaderime islemiş varlığınla nasip çizgim yanıyor.

Ah koca adam seni çok seviyorum...

Sorgulama, bir delil bulamazsın. Yargılama bir neden yakalayamazsın. Yağmurun toprağa sinmesi gibi, damla damla sindin içime. Toprağın yağmurda kokması gibi buram buram koktum seninle.

Sen kimsin sevgili, ecel mi. Dünya lezzetlerine son nefes mi. Canıma zarar zevklere veda mı. Bende bana yaramazları silmek mi. Özümde özünü buldukça, tadını alıyorum kendi ruhumun. 

Sen kimsin sevgili, yoksa saf ve duru haliyle gerçek ben mi. Olmak isteyip olamadığım idealimdeki halim mi. Neyin tılsımı beni sende eriten. Süzgecin içine bırakılmış yoğurt gibiyim damla damla süzülüyor suyum ve bembeyaz kalıyor varlığım. Süzen varlığın, bende beni ayıklayan hasretin.

Bayrammış, olsun, Bana bayram yakınların, sesin, nefesin, nazların. Bayrammış olsun, gönlü kıvamında olan kutlasın. Bana bayram sensin sevgili. 

Sen bayramsın, sevinçsin, ümitsin, yarınsın, cansın sevgili...

Ben robot değilim. Duygularım var. Melek değilim, nefsim, arzularım var. Kulum halim ortada. Rahmeti sonsuz Rab' bimin sınırsız affı ve kapanmayan tövbe kapısı var.

Bir an kendimizi kaybedip salınıyoruz, sonra pişman olup yanıyoruz. Kibir, bunu bize yakıştıramamak. Şeytan en son kulu, sen azizsin sana bu yakışmazla avlar. Tövbe ediyorum, takva yapıyorum derken kibrin bataklığına gömer.

Aziz can, onun içindi çabam. Hiç toza kire batmadan düzde selamet bulmak. Olmadı. Tadını aldı nefislerimiz bundan vazgeçmez. Ama zararın neresinden dönülse kardır. Nefse çok daha lezzetlisini sununca yola gelir.

Sevmek, sevişmekten zevkli. Özlemek vuslatta erimekten. Sınırsız hayal gücü ve tarifsiz vuslat hazzını bir gerçeğe sıkıştırmak ahmaklık. Biz su an sınırsızdayız. Nefse, hayal sınırsızlığını ve bunun cennet hayaline gölge olmadan tat verdiğini hissettirelim. O zaman bu kadar tehlikeli olmaz.

Yoksa bende utanıyorum, yaptığım arsızlıklardan. Ama biliyorum ruhum bununla teskin etmesem daha çoğu için zorlayacak. Durmadığımı, deliliğe varan tutarsız davranışlar gösterdiğimi biliyoruz.

Benim susum sevgiyle mümkün. Senin susun ve durun ne ise sen de onunla hareket et.

Allah şahidim, on dakikalık zevk için sende bulduğum muhabbet lezzetlerini yok etmeyeceğim. Boynum kıldan ince yüreğine, isteğine. Ama şimdi seni üzmemek için yanlışa yönlendirmemek için. Durumu sevgi ve muhabbette sabitleyelim. Senin fikrini bilmiyorum ama halimi bildiğin için, kaybol git tekliflerin hükümsüzdür gönlümce.

Yine uzattım sözü. Zaten sorun da bu. Kur'an-ı Kerimi elime alınca, dua edip, namaz kılınca, şarkı türkü dinleyip demlenince, yüreğime cam kırığı gibi batıyor, yakıyor varlığın. Sanırım frekans buluyor alıcılarım. O an kendimi kontrol zorlaşıyor. Ama bu benim sorunum. Çareyi de ben bulacağım.

Sen burada ol, sinemin en derininde. Bana yeter, nefes almak için.
Koca adam seni çok seviyorum, bilesin...

Dilime bal sürdün can, doyamadım. Dudağıma ılık tebessüm düştü.

Sustun. Dilim tatsız, dudağım tebessümsüz...

Eriyim mi istiyorsun, eridim. Öleyim mi istiyorsun, ölüyorum. Canım seni çekiyor huysuz men.  Hadi can ver, keyif ver, sevinç ver yüreğime.

Sanırım yoruldu ruhum. Evde buraları özlüyorum. Burada ise acı çekiyorum. Annemi çok özledim. Dün onun mevludü vardı. Cam kesiği gibi yüreğimde, ince ince yakıyor. Zaman acıyı hafifletmiyor, çekeni büyütüyor. Çatlayacak kadar büyüdü yüreğim. Elin değsin, normale döneyim.

Ben seni çok özledim can. Dönülmez yere gidenlerle vuslat mahşerde, amenna. Ama sana ümit var, çok uzatma gülüşünü. Dayanamıyorum can...

Gönül süsüm, sus dediğinde hepten gitmeler düşüyor aklıma. Toparlıyorum, sana dağılmış beni. Sanki ruhuna homojen olmuş ruhum. Sökemiyorum zerrelerinden.

Sevdam, canım, özüm, ruhdaşım. Kaldım sende. Bırak kalayım. Senle olayım. Sen olayım.
Acı çektirme sahibim. Bırak halin olayım. Ben memnunum, elhamdülillah.

Önümde Kur'an-ı Kerim, elimde telim. Aklım, fikrim, yüreğim, nefesim külliyen seninleyim. Akşam niyetlerime şerbet döktün. İçime şifa oldun. Aktın kah deli, kah duru. Elif gibi dik, ok gibi doğru.

Bilirim elbet yanlış olduğunu. Yanarım için için. Çaresizlikle gelirim ayakların dibine. Bak benim canım efendim, canıma can efendim, bana laf anlatma anlamıyorum. Beni kendime bırakma kayboluyorum.

Beni akıllı uslu gözle, besle, sakla, gizle, evir çevir insana dönüştür.

Bilirim zor, ama Rab' bim özel insanlara özel sıkıntılar verir, sen bana nimet, ben sana mihnetim. Çok yol kat ettik. Eski çılgınlıklarım yok. Nefesim ensende değil. Şu özlemek işine de bir çare bulsam, sıkıntısız hizmetlinim. 

Bir rüzgar esiyor içimde, gayri ihtiyari elhamdülillah diyorum. Sanki her yerim sen oluyor. 

Bir bulut gönlümde, güneşine gölge, toprağıma yağmur. Filizleniyor dualarım boy boy, sana kadar. Hisset beni can, varlığımı kabul etmesen de varlığımın seninle devam ettiğini hisset.

Görme, duyma, bilme. Sızlanmam, arama, sorma, sevme. Beklemem, elini uzatma, gözünü değdirme. İstemem, benim için aziz canını sıkma, kutlu bedenini yorma.

Tamam kabul. Ne dersen o. Sadece git deme. Sus deme. Sevme deme. Beni yüreğimdeki sen konusunda zora sokma. Sınırlandırma. Bırak yürek dorum, şaha kalksın gönül haranda. Nallarını çıkardım canına değmez, bastıklarım.

Tadını aldım can, gönlümdeki balının, vazgeçemiyorum. Sabret. Sabret sahibim. Geçecek. Daha tatlı, daha keyifli zamanlar gelecek. Etin pişmeden önceki pis kokusu gibi. Bu hamlıklarım, tuhaflıklarım bitecek. Daha kıymetli demler gelecek. Ben seni onca yıl, sadece toprağın olmak için beklemedim. Sen benim ışığım olup taşıyacaksın Cennete. Ben de niyazlarımla hizmetinde olacağım daima.

Ah gönül...
Allah bilir gönül...
Allah verir, gönül...

Sen sevdan da sebat et, sıkıntılara sabır eyle yetecek...

Allah' ın beni sevdiğinin delilisin SEVGİLİ,

Dualarım da, seni sevmemin HEDİYESİ.

Nasıl şükretmez yürek, VARLIĞINA,

Senin varlığın, bu bedenin NEFESİ.


Doldurdun gönül kasemi, aldım RENGİNİ,

Dağıldın her zerreme, kapladın BENİ.

Eğdi boynunu bu gelincik, AĞIRLIĞINLA,

Seninle yaşar, seninle verir son NEFESİ.

Duru bir bardak su gibisin, hayati önemin var,
Çaya katsam demsin, şekere değsen şerbet.
Sıcacık çorbamı inceltir, pilavımı lezzetlendirirsin.
Yüzüme nur, damağıma tat, ruhuma huzursun.

Yağmur damlası iyi ki varsın.

Yağmur, her izi silip süpürüyor, yüreğim yağmur istiyor.
Rahmeti ol gönlümün, süzül içinde. Sil bütün kederleri, ümidi yenile.

Acizim, gariban, nasıl yarım yaratılıp, kendi başıma olurum tam,
İhtiyacım derin, halim yaman, elini uzat sar kalbimi olayım tamam.

Ne olur, sen yarım- ben yarım son geldiğinde,    
Cennetin tadını özlediğinde,
Ruhunun gölgesiz serinliğinde, bütünü burada bulamayınca.

Kaldık mı  yarım,  yarım, koca ömürde,
Yalpalayıp karanlık bilmezlerinde,
Gözlerim yorulup örtüldüğünde,
Tamamlanıp sevdayı yaşamayınca.

Cemre, kara kışım yordu gönlümü düş üstüme,
Ilık ılık olsun varlığım, baharlansın yine.
Cemrem, hadi ağlatma, inletme, söyletme,
İnsaf eyle dol, dağıl, dökül, serpil sineme.

Duru bir damla suyum, ılık yağmurum,
Cemrem, baharım, tamam kılacak öteki yarım
Hasret ateşimin tek yakanı, delim, dolum, can yarim,
Hadi erit baş kaldırmış benliğini, sev bana emanet diğer yarını.

Daralır dünya, küçülür gizlice,
Ve sığar minik, karanlık zihnime.
Geceler uzanır, göğün üstüne,
Bir el ki ışık, kaybolur sessizce.

Gönlümde baharlar kışa dönerken,
Yazlarım sıcağı, tenimden süzer.
Sonbahar demidir, hasret kıvrımlarım,
Kış ayazı olur, donmuş bakışlarım.

Bilirim alemi bir toz bulutu,
Bense sıcakta kavrulmuş, çöl kumu.
Her lahza çekiyor beni derine,
Bitse de örerim yine umudu.

Yaşanan ömrün sonu belli değil,
Ölüm sıcağı, acı belli değil.
Hasret yakıyor yeri belli değil.

Soldum, gül yüzün bir kere görmeden,
Bir senin olayım, bu canım vermeden..

Sevmeyecek mişim, ha hay. Hem de hiç. Duy da inanma. Yüreğime ben hükmedemiyorum efendim, seni dinler mi.

Yazmayacak mışım, ha hay. Hem de hiç. Bekle de gör. İçimde şaha kalkmış küheylan, dizgin tutar mı.

Sana oyun geliyor her halde sevdam, hikayeler yazıyorum karnımdan, ha hay. Nerede öyle bir nimet. Aç gönlünü sevgili, gözlerin kamaşır göremezsin ama aç gönlünü, yangınımı, fırtınamı yalnız gönlünde hissedersin.

Unutup gidermişim sıkılınca, ha hay. Kim unutmuş, ne zaman nasıl. Beden canını unutur mu, bekleme, umma.

Zaman eskitirmiş, ha hay. Her gün yeniden filizlenen, her an yeniden tazelenen eskir mi. Aç sineni sevdaya, demlen sende kıvamımla, eskir desinler, sen inanma.

Kırılır, küsermişim, incinir vazgeçer mişim, ha hay. Tel tel saçlarımı yolsan, derimi incecik soysan, ciğerime köz de bassan, incinmem yar senden, unutma.

Bir gün gelir susarmışım, hep böyle şakımazmışım, ha hay. Dilimi besleyen dil'im, çağlarken pınarlar gibi nasıl susar, kim derse desin inanma.

Hep böyle susacakmışsın, beton gibi renksiz tatsız, ha hay. Ciğerin pes eder, kurursun. Gönlün yağmurudur sevda, biliyorum seninde ruhunda, pes et artık yeter kaçma. 

Ölünce bitermiş hepsi ha hay, Mevla dan seni dilemek için Cennet çabalarım, Cennetime tat katan sultan, ebedi benimsin, azadın yok hayal kurma.

Hadi gönül gülümün suskun bülbülü, sen sukut eyle ben okurum, söylerim gönlünü.