AH EFENDİM

Cumartesi, Mayıs 14, 2016

okyonusta kaybolmak

Yoruldum rehbersiz, bu okyanusta,
Gel benim elimden, sen tut efendim.
Kayboldum ışıksız karanlıklarda,
Aydınlat ruhumu sen aç efendim.

Halim, çok perişan, darmadağınım,
Ezildim, büzüldüm, çok ufacığım.
Her gece, seccadem tek sığınağım,
Gölgene al beni, sen al efendim.

Nefsimin rüzgarı savurdu beni,
Özledim kaybolan her değerimi.
Pişmanım ah, bir dönebilsem geri,
Beni tut, yalnız bırakma efendim.

Çaresizim, yanar içim, yüreğim,
Ümitliyim nefesin var bildiğim,
Kovma beni kapından, ah eririm,
Ateşinde yak da sen yak efendim.

Alemin tadını aldı acılar,
Ruhumu büsbütün sardı sancılar.
Elimde zehroldu, bir bir ilaçlar,
Şifanı dokundur, sen sun efendim.

Kalmadı ruhumda, benden bir eser,
Varlığım külliyen, nefsimi besler.
Doğruya götüren, işaret- haber
Sendedir, sen beni, eğit efendim.

BU YAZILARI DA OKUYUN

1 yorum

  1. Yanmak güzel. Değmişse ateş yüreğe çok daha güzel.

    YanıtlaSil