Ben seni çok özlüyorum. Gözlerindi dünyamı aydınlatan, karanlıklar içinde kendimde kayboluyorum, gözlerim kapaklarını, ellerim birbirini, dilim damağımı bulamıyor inan.

Ben seni çok özlüyorum. Yağmuruydu yüreğimin ılık sesin. Kurumaya başladı tüm çimlerim. Zaten gittiğinde soldu tüm çiçeklerim, güllerin dikenleri batıyor yüreğime inan...

Ben seni çok özlüyorum. Canım takılmıs valizinin vidasına, sıyrılmış tenimden, dikenli tel gibi kazıya kazıya varlığımı, koparmış, etimi kemiğimi çok acıyor inan.

Ben seni çok özlüyorum. Aynalar kırılmış, yüzüm kaybolmuş, tüm insanlar gitmiş bir başıma kalmışım gibi, bakacak kendi yüzümü de başkalarını da bulamıyorum inan..

Ben seni çok özlüyorum. Dualara saklanmışsın, gözyaşlarıma sıkışmış, ruhumda yer tutmuşsun. Nefesimle girmiş, canımla çıkacaksın. Seninle oldum, seninle ölürüm inan.

Ben seni çok özlüyorum. Zamanın tül kanatlarıyla gittin, kaderin ışıltılı zincirleriyle döneceksin. Belki bu an, belki çok uzun zaman, ama biliyorum, hep benimsin buna sen de inan..